Wyobraź tu sobie napis∼

Wielkie zamieszanie opanowało Międzynarodową Stację Kosmiczną.

Jakie są krasnoludy chyba każdy wie. Niskie, szerokie, ich ciało jest prawie idealnym kwadratem.

"Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu".

Powoli kołysałem się w rytmie wozu. Słońce wisiało nisko na horyzoncie, trójka współpasażerów siedziała w milczeniu, a woźnica z każdą chwilą ziewał coraz bardziej.

Staliśmy razem przed salonem i z uśmiechem machaliśmy kierowcy odjeżdżającego auta. Kolejny nowy pojazd wjechał na ulice naszego kraju, nieznacznie obniżając średni wiek pojazdów.

Przez opuszczone żaluzje przebijały się pojedyncze promienie światła.

- Hmm...

Mężczyzna patrzył beznamiętnie przed siebie, ignorując detektywa krążącego wokół. Ciężko zresztą wymagać zainteresowania od martwej osoby.

- A więc widzisz przyszłość?

Pytanie mnie nie zdziwiło.

- Co u licha...

Siedziałem już nie w milczeniu wpatrując się w zamieszanie, którego byłem przyczyną.

Oto mój dziennik, bezimiennego pustelnika przemierzającego nieskończony, niczym ludzka głupota, kosmos.

Pierwotny pomysł na pewną gierkę. Tak, od tego się zaczęło~