- Co u licha...

Siedziałem już nie w milczeniu wpatrując się w zamieszanie, którego byłem przyczyną.

Oto mój dziennik, bezimiennego pustelnika przemierzającego nieskończony, niczym ludzka głupota, kosmos.

Pierwotny pomysł na pewną gierkę. Tak, od tego się zaczęło~

- A więc widzisz przyszłość?

Pytanie mnie nie zdziwiło.